Swissies 2012

Faulensee 2012
Deelnemers: Dick, Erika, Gerben, Gregor, Irene, Johan, Jelle, Jolanda, Nicoline, Rien, Ronn, Steven, Theo en Thei.
Zondag 15-7
We kunnen niet wachten om in Faulensee weer op het fameuze bankje te zitten. Daarom wil iedereen zo vroeg mogelijk vertrekken. Johan spant met zijn mede reizigers (Jelle, Ron en Theo.) de kroon hij vertrekt om 3 uur ’s nachts.
Na een vlotte reis zijn zij om 11.15 uur al in Faulensee, de anderen die om 5.00 uur vertrokken zijn er om 14.15  uur. Na installatie van de slaap zalen zijn er nog een paar die even naar beneden lopen en even de het water van de Thunersee controleren. Na terug komst is er een borrel uurtje, waar de meest wilde verhalen worden verteld. Daarna hebben we een geweldige bbq, lang leve de cateraar!  ’s Avonds na de koffie zitten we allemaal uitgeteld buiten, daarna verdwijnt de een na de ander naar de slaapzaal.
Maandag 16-7
We mochten lekker uitslapen om de uurtjes in te halen die we nog misten van de heenreis. Na een rustig start is het grootste deel van de groep door gegaan met luieren. Ook zijn er boodschappen gehaald. Helaas moest Nicolien naar het ziekenhuis in Interlaken, waar ze de hele dag is geweest. Erika en Dick waren de tolken en ondersteuning. Tegen de middag is de groep vetrokken naar Kandersteg om met een ‘zondagse’-wandeling op het plateau bij Sunbüel rustig in te gaan lopen voor de rest van de week. Om daarna lekker te gaan genieten van een Magnum bij een Veenendaler, gevestigd in Kandersteg. Vervolgens heeft Jelle een rondleiding gegeven in het kamp van Kandersteg, KISC, waar de PVK op kamp is geweest. S’avonds schafte de pot nasi. Na het eten kwam Nicolien terug, met helaas de mededeling dat ze terug moet naar Veenendaal. Rond 21.30u zijn Steven en Theo, de helden, met haar naar Veenendaal gereden. Verder werd er genoten van het kampvuur en de wonderschone sterrenhemel.
 
Dinsdag 17-07-2012
Vanochtend met vers brood en gebakken ei met spek, voor de liefhebbers, ontbeten. Om 10.00u zijn we vertrokken naar Stechelberg. Johan en Ronn zijn terug gegaan naar Lauterbrunnen en met de kabelbaan naar Grütschalp gegaan. Vandaar is Ronn, onze durfal, gaan klettersteigen en we hebben hem aan het einde van de middag weer in Lauterbrunnen getroffen. Tijdens het klettersteigen trof Ronn een Engelsman, samen zijn ze de uitdagingen aangegaan. 

Johan is lopend naar Mürren gegaan (i.v.m. zweepslagblessure aan zijn kuit) en heeft ons opgewacht met cappuccino op een terras. Goh wat rot ;-) De rest van de groep heeft een barre kuitenbijter gelopen van Stechelberg naar Mürrren alwaar ze dus Johan troffen. Er was onderweg een mooi uitzicht op besneeuwde bergtoppen, we hadden een lekker zonnetje en aangename looptemperatuur. De vrouwen zijn nog tussen de bloemen gaan zitten in het dorpje Gimmelwald, terwijl er van een rustpauze genoten werd. In Mürren is er genoten van een lekkere soep terwijl er werd uitgekeken op de Eiger, Mönch en Jungfrau. Er zijn natuurlijk heel wat foto’s geschoten. Na de soep een langzame afdaling ingezet naar Grütschalp en ondertussen koeien met enorme bellen gezien en gehoord. Met de kabelbaan zijn we naar Lauterbrunnen terug gegaan. Daar zijn we een klein stukje gelopen naar het uitzicht op de Staubachfalle. Deze waterval van smeltwater komt van hoog en gaat loodrecht naar beneden. Een deel van de groep is een tukkie gaan doen op een bankje, de anderen zijn een stiekem biertje gaan drinken, terwijl er gewacht werd op Ronn.
Rond 18.00u waren we terug op ons honk, waar we lekker in de zon geluierd en een biertje gedronken hebben. Om 19.00u kwamen de helden Steven en Theo terug van het retourtje NL om Nicolien in het ziekenhuis af te leveren. De veilige terugkeer van Theo en Steven vieren we met een BBQ.
Woensdag 18-07-2012,
Vandaag zijn we, na en heerlijke nachtrust, weer klaar voor de strijd. Om 08:30 is het de bedoeling dat we aan het ontbijt gaan en zorgen voor een lunchpakket. De tocht die we vandaag gaan maken is een tocht dat in de boeken bekent staat als “de Eigertrail” langs de Eiger Noordwand. De eerste km worden per trein afgelegd, vanaf “Grindelwald Grund”. Bij het tweede station ter hoogte van “Alpiglen” begint de tocht van zeker 3 uur en een kwartier, van ontberingen en verzuurde spieren staan ons te wachten. Uitkijkend over het “Grindelwald” beginnen we aan de beproeving, het is 26°C en er staat praktische geen wind, de zon brand het vocht uit onze lichamen en water is geen overbodige luxe. Het uiteindelijke doel is in eerste instantie de “Kleine Scheidegg”. Hier hebben even een korte pauze gehouden en ons verbaasd over de vele Aziaten die hier elke keer weer met dikke kleding aan de boel komen versieren. Johan wacht ons hier ook op om samen met ons de laatste etappe af te leggen naar “Mannlichen”. Vanaf daar zakken we weer af naar “Grindelwald” met de gondelbaan. De damens ( we noemen geen namen) wilden bij de eerste tussenstop uitstappen maar gelukkig hadden ze op tijd door dat het nog niet zo ver was. Er is een romantische foto gemaakt van Rien en Irene, ergens op de “Eigertrail”. Zo krijgt deze tocht al gauw de naam van “de liefdesroute”. Rond een uur of 18:00 waren we weer allemaal terug in Faulensee waar we weer heerlijk hebben genoten van een lichte maar voedzame maaltijd en spannende verhalen bij het kampvuur.    
Donderdag 19-07-2012
De zon straalt ons deze morgen al weer vroeg tegemoet, zodat we er al snel weer klaar voor zijn. Deze keer gaan we opnieuw naar Kandersteg, waar nu de Oeschinensee op het programma staat. Johan gaat vooraf verkennen per kabelbaan. Wij nemen het gravelpad. Onderweg kunnen we zien hoe door de Zwitsers nutsvoorzieningen worden aangebracht in een rotsachtige bodem. Na een prettige weg met zeker in het begin behoorlijk veel “stijgen” komen we bij het meertje aan, waar Johan al staat te wachten. Duidelijk is, dat we inmiddels echte wandelbenen hebben gekregen, want we waren zeer snel boven; zelfs zodanig dat menigeen zich daar over verbaasde. Een aantal van 3 enthousiaste Swissies MOET EN ZAL het water in. Hierdoor ontstaan uiteraard de meest hilarische foto’s. We worden ook uitgerookt door een klein jochie die een kippenpoot wil BBQ-en. We kunnen de hut zien liggen, waar we ook naar toe hadden kunnen lopen. Misschien iets voor de volgende keer. Nadat we genoeg van het meer hebben gezien besluiten we gezamenlijk over het bergpad onder de kabelbaan door te lopen naar beneden. We zien onderweg nog een dode das. Door sommigen is zelfs een wezel waargenomen. Helaas geen foto’s. Hierna weer terug naar het honk. Daar aangekomen was er nog volop tijd om even rustig te relaxen. Deze avond hebben we met veel smaak een aantal Pizza’s gegeten. Na een gezellig kampvuur was helaas ook deze avond weer tot een eind gekomen.
Vrijdag 20 juli 2012
De Tocht der Tochten
Na het ontbijt met de wel bekende eieren en spek, het heerlijke vers gebakken brood is de Swissiesgroep in twee gesplitst. winkelen en cultuur snuiven in Thun. Stiekem cappuccino drinken, kastelen bezoeken en kerken bekijken, lunchen en boodschappen doen Sightseeing regio Berner Oberland. Nu andere koek; De lang bekeken linker top van de tweeling berg die vanuit het honk al zo veel is bekeken, is vandaag het doel van de vijf top klimmers Steven, Dick, Theo, Thei en Ronn. met de auto naar onder aan de voet van de Sigriswiller Rothorn. En zijn begonnen op 1190 meter, met een doorklim tot 2050 meter. Schitterend uitzicht op de Thunersee Faulensee, met onderweg de mooie grazige groene weiden waar we al de hele week van droomden, Heidi en Peter en een boer en boerin zijn de enige mensen die we tegen kwamen, Thei wint een rondje bier omdat hij met zijn eigenzinnigheid de route beter weet dan Steven, toen we  vanaf weiland af kwamen gingen we al snel de wolken in en nog eens half uur later kwamen we bij een rotsformatie op 1818 meter waar we van onze lunch hebben genoten. Het werd tijd om iets warms aan te trekken voor de rest van de klim. Het pad ging verder naar boven werd steeds smaller en rotsachtige en de afgronden steeds dieper! Na een uur veder gelopen te zijn dachten we dat we er bijna waren toen er een bordje uit de mist tevoorschijn kwam met de mededeling dat de Rothorngipfel nog eens 20 minuten verder was. Dit pad was nog spannender dan voorheen en soms werd er af gevraagd of het allemaal wel verantwoord was maar naar een grote krachtsinspanning en doorzettingsvermogen mochten we de zege ontvangen op 2050 meter!! Daar snel wat foto’s genomen en een kleine snack om weer en vlot terug klauteren. Jammer genoeg weinig  uitzicht maar desalniettemin een schitterende tocht om te beleven en mee te maken, adrenaline bommen waren ons deel.
Eten heerlijke pangafilet pakketjes met rijst en tomatensalade.
bij het kampvuur marshmallows met biscuits, een kleine versnapering en weer op tijd in de koffer na deze inspannende dag door de rood-geveterden.
 
Zaterdag 21 juli 2012
Vanmorgen weer op de gebruikele  tijd opgestaan, of iets later. Het is nm. zwaar bewolkt en het regent van tijd tot tijd. Toch willen we nog een wandeling maken, van af het honk naar Aeschi wat 100 meter hoger ligt. Nadat ieder zijn schoenen heeft aangetrokken begint het weer flink door te regenen zodat we noodgedwongen het programma omgooien. Bijna iedereen gaat naar de Trümmelbachfälle. Een ervaring die je niet mag missen. Een paar die deze waterval reeds gezien hebben gaan naar Interlaken. Daar wordt nog een zakmes gescoord voor een pas geboren kleinzoon (Hugo) en worden de boodschappen gedaan voor ons galgenmaal van die avond.
De wandeling naar Aeschi maken we die middag na de lunch. Als we boven zijn aangekomen heeft iedereen toch nog geen voldoening, zodat we besluiten om via Faulensee terug te lopen. Omdat we dan toch aan de oever van het meer zijn, strijken we maar neer op het terras alwaar we een biertje vatten. Zelfs komt de zon er nog even door. s Avonds eten we schnitzels met gebakken aardappelen bereid door Johan. Daarna wordt het honk gekuist. Tijdens de evaluatie worden alle ervaringen uitgewisseld en verbeterpunten gespuid.
 
Zondag 22 juli 2012
Om zes uur loopt de wekker af. Dan inpakken ontbijten en de laatste dingen schoonmaken. Om acht uur rijden we weg, het is gelukkig droog weer, maar wel bewolkt. Na een tankstop met koffie en later een uitgebreide lunch stop aan de Moezel met uitzicht, komen we om 16.15 uur weer veilig aan in Veenendaal.